به دنبال قدردانی از وحدت مردم ایران در زلزله سرپل ذهاب بودیم

به گزارش آذربایجان شرقی، به نقل از روابط عمومی چهاردهمین جشنواره سراسری تئاتر رضوی، «مرتضی اسدی مرام» در رابطه با حضور در این جشنواره اظهار داشت: من قبلاً در این جشنواره که به میزبانی خراسان شمالی برگزار می‌شد، شرکت کرده‌ام. در جشنواره‌هایی که تبریز میزبان آن‌ها بوده نیز حضور داشته‌ام. ضمن تشکر از زحماتی که مسئولان برگزاری این جشنواره کشیده‌اند، با توجه به تعمیراتی که درمجموع تاریخی تئاتر شهر تبریز در حال انجام است، فکر می‌کنم اگر این دوره با کمی تأخیر برگزار می‌شد تا ساختمان تئاتر شهر آماده شود، بهتر می‌بود.

وی افزود: این جشنواره به نام امام رضا (ع) بوده و امیدوارم همه ما از شرکت‌کنندگان و مخاطبان گرفته تا کسانی که به هر نحوی در برگزاری جشنواره تلاش می‌کنند، از نگاه پربرکت امام رضا (ع) بهره‌مند شوند. درهرحال مهربانی همیشگی بچه‌های آذری تمام سختی‌ها را پوشش می‌دهد.

«اسدی مرام» در رابطه با داستان نمایش «سپاس‌نامه هانیه و چند روایت متقاطع» گفت: این نمایش در مورد زلزله سرپل ذهاب، وحدت و حضور همه اقشار ایران برای کمک به زلزله‌زدگان است. بخشی از این نمایش هم به موضوع رضوی برمی‌گردد. چرا که نخستین موکبی که برای کمک به مردم سرپل ذهاب به این شهر رسید، موکب آستان قدس رضوی بود که به صورت مستقیم و در بازگشت از خدمت‌رسانی به زائران امام حسین (ع) به جای برگشتن به شهرهایشان، به سرپل ذهاب آمده و ماه‌ها به مردم کمک کردند.

وی ادامه داد: این کار برای تقدیر از حمایت‌های مردم ایران از زلزله‌زدگان سرپل ذهاب و مردم استان کرمانشاه است. امروز به نمایندگی از مردم کرمانشاه خدمت مردم سر تعظیم فرود می‌آوریم. زلزله سرپل ذهاب فاجعه خیلی بزرگی بود و احساس تعهدی که نسبت به مردم داشتیم، باعث شد که این متن نوشته و اجرا را کار کنیم.

کارگردان «سپاس‌نامه هانیه و چند روایت متقاطع» در ادامه خاطرنشان کرد: این فاجعه همه ایران را درگیر کرد اما حضور مردم کشور نیز خارق‌العاده بود و در قبال امیدی که در آن موقعیت به ما دادند، کمترین کاری که می‌توانستیم انجام دهیم این بود که نمایشی با همین موضوع تولید کنیم. این فاجعه عظیم به واسطه حمایت و حضور مردم تبدیل به نمادی از امید و همدلی و وحدت شد.

«اسدی مرام» در رابطه با فکر اولیه برای تولید این نمایش گفت: فکر کردیم چه بهتر که این نمایش در مورد یک قهرمان کُرد به نام «هانیه» کار شد که نماد ایثار و امید در زلزله سرپل ذهاب بود. چون او فلج شده و خانه‌شان خراب شده بود. پدر و مادرش هم هر کدام در یک بیمارستان بودند. با توجه به شرایط می‌خواستند این بچه 12-13 ساله را به خانه سالمندان بفرستند اما به واسطه حضور مردم، نه تنها این دختر بلکه خیلی از دختران دیگر حامی پیدا کردند و او پس از عمل جراحی، امروز راه می‌رود.

«اسدی مرام» ادامه داد: «هانیه» در هنگام زلزله از خانه بیرون می‌آید اما به خاطر اینکه خواهرش در خانه بوده، برمی‌گردد و بعد از نجات خواهرش تیرآهن روی کمرش می‌افتد. از این جهت او نماد ایثار بود و الان هم بعد از اینکه توانسته پس از فلج شدن راه برود، نماد امید هم هست. سعی کردیم جنبه‌های مختلف حضور مردم و این واقعه را ببینیم و مستندگونه از شخصیت‌های حقیقی استفاده کنیم.

وی در پایان گفت: ما در این نمایش از تکنیک میکرو تئاتر استفاده کردیم تا صحنه‌های مختلف را همراه با ذهنیت‌ها و عینیت شخصیت‌ها را نشان دهیم. تجربه این تکنیک در ایران خیلی کم است و ما نیز به همین دلیل به سختی توانستیم کار را پیش ببریم اما خوشبختانه کارمان در جشنواره بین‌المللی عروسکی تهران، جشنواره فجر (استان‌ها)، خرم‌آباد و... مقبول بود.